W obecnych czasach coraz częściej można usłyszeć od rodziców bądź przeczytać na forach internetowych, że fluoryzacja jest szkodliwa. Skąd taki pomysł? Wedle niektórych osób, niekoniecznie mających pojęcie o stomatologii oraz chemii fluor jest pierwiastkiem wysoce toksycznym dla ludzi. Chodzą pogłoski również, że fluoryzacja przeprowadzana w szkole może prowadzić do przedawkowania fluoru. Zabieg ten pamiętany jest jeszcze przez naszych dziadków z okresu wczesnoszkolnego. Kiedyś fluoryzacja była obowiązkowa, a dziś rodzic może nie wyrazić na nią zgody. Jaka jest prawda? Czy fluoryzacja jest bezpieczna dla najmłodszych? Co na ten temat myślą specjaliści?
Trochę o fluorze
Z chemicznego punktu widzenia fluor jest najaktywniejszym niemetalem w układzie okresowym. W dużym stężeniu faktycznie jest szkodliwy, drażniący, niebezpieczny dla ludzi. Aczkolwiek jak mawiał niemiecki lekarz Paracelsus: „Tylko dawka czyni truciznę”. Idąc tokiem myślenia przeciwników fluoryzacji ze względu na zbyt dużą ilością przyjmowanego fluoru, najzwyklejsza, świeża woda pitna również jest trucizną (wypicie na raz sześciu litrów wody może prowadzić do zgonu). Bezpieczna dawka fluoru dla dzieci oraz młodzieży wynosi dwa miligramy na dobę, a u dorosłych cztery miligramy na dobę. Fluor w bezpiecznych dawkach jest niezbędny dla prawidłowego rozwoju kośćca oraz zębów. Przede wszystkim fluor jest budulcem szkliwa nazębnego. Działa bakteriobójczo. Ponadto bierze udział w budowie ścięgien, włosów, skóry, mięśni oraz wzmacnia kości.
Fluoroza
Fluoroza jest chorobą wynikającą z przedawkowanie fluoru. W przypadku przyjmowania tego pierwiastka nieco powyżej bezpiecznej dawki objawia się charakterystycznymi, kredowymi plamami na zębach, co może prowadzić do złamań, ukruszeń, nadwrażliwości oraz nadżerek. Jednorazowe przyjęcie zbyt wysokiej dawki wiążę się z nudnościami, wymiotami, biegunką i bólem brzucha. Ciągłe przedawkowywanie pierwiastka, to fluoroza przewlekła, której objawami są na przykład: apatia, katar, senność, uszkodzeniem nerek, wątroby, zaburzenia wzroku oraz deformacją kości.
Niedobór fluoru
Niedobór fluoru może wiązać się z powstawaniem próchnicy, kamienia nazębnego oraz odwapnieniem kości. Według danych statystycznych z próchnicą zmaga się pięćdziesiąt procent trzylatków, dziewięćdziesiąt procent nastolatków oraz siedemdziesiąt procent osób dorosłych.
Przebieg fluoryzacji
Fluoryzacja u dzieci polega na dokładnym wyczyszczeniu zębów z resztek jedzenia, a następnie nałożeniu specjalnego preparatu z fluorem za pomocą szczoteczki do zębów. Zabieg jest bezbolesny oraz szybki. Inną, mniej znaną oraz rzadziej stosowaną metodą fluoryzacji jest nakładanie pianki za pomocą specjalnych łyżeczek. Pianka musi pozostać kilka minut na uzębieniu, a potem należy jej nadmiar wypluć. Stosuje się również metodę przy użyciu prądu, który pozwala fluorowi przedostać się w głąb szkliwa. Warto pamiętać, aby po fluoryzacji nie pić oraz nie jeść przez dwie godziny, a przez dwanaście godzin nie szczotkować samodzielnie zębów.
A co z fluorem w paście do zębów?
Z dnia na dzień coraz popularniejsze stają się samodzielnie robione pasty do zębów niezawierające w swoim składzie fluoru, ze względu na rozprzestrzenianie się fałszywych informacji o szkodliwości pierwiastka. Pasty do zębów z fluorem są bezpieczne oraz rekomendowane przez stomatologów. Pasta pozbawiona fluoru nie chroni szkliwa nazębnego oraz nie przeciwdziała powstawaniu kamienia nazębnego. Fani teorii spiskowych również twierdzą, że fluor w paście do zębów jest związkiem rakotwórczym. Nic bardziej mylnego. Nie ma żądnych potwierdzonych, naukowych badań o rakotwórczości tego niemetalu w środkach higieny jamy ustnej.
Reasumując, odpowiednio przeprowadzona fluoryzacja jest bezpieczna oraz korzystna dla dzieci, a fluor jest pierwiastkiem nieszkodliwym w odpowiedniej dawce. Wszystkie pogłoski odnośnie fluorowej trucizny wynikają z braku wiedzy oraz są zdecydowanie przesadzone. Próchnica zębów jest poważnym problemem dwudziestego pierwszego wieku, a fluoryzacja jest elementem profilaktyki.
